rank website on google @ google seo rank website on google, google seo. rank website on bing @ bing seo Rank website on bing, bing seo. google knowledge graph @ knowledge graph Google knowledge graph, knowledge graph. google @ sitelinks Google sitelinks. Ctr manipulation tool @ ctr manipulation @ ctr manipulation service ctr manipulation tool, ctr manipulation, ctr manipulation service. ranking factors in google @ google ranking factors Ranking factors in google, google ranking factors. increase website ctr@ website ctr@ website ctr in google Increase website ctr, website ctr, website ctr in google. bad seo backlinks @ good seo backlinks Bad seo backlinks, good seo backlinks. google suggestions @ google autocomplete Create google suggestions, google autocomplete.

Wesołych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

Niech radosny dzień Zmartwychwstania Pańskiego napełni wszystkich wiarą, pokojem i wzajemną życzliwością. Życzymy, aby Święta Wielkanocne przyniosły radość i stały się źródłem wzmacniania ducha. Niech dadzą Nam siłę w pokonywaniu trudności i pozwolą z ufnością patrzeć w przyszłość. Serdecznych spotkań w gronie najbliższych.

Darz Bór Zarząd Koła 

Zaiste dziwne pomysły Unii Europejskiej

Szanowni Koledzy.

Zapraszam Was do zapoznania się z treścią odpowiedzi PZŁ do Ministra Środowiska w sprawie posidania broni przez myśliwych. Dziwne zaiste są pomysły unijnych komisarzy i dziwne miejsca poszukiwania przeciwników w dobie zagrożeń terrorystycznych.

Życzę miłej lektury.

Darz Bór.

 

STANOWISKO PZŁ W SPRAWIE DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY NR 91/477/EWG W SPRAWIE KONTROLI I NABYWANIA I POSIADANIA BRONI PALNEJ PRZEZ OBYWATELI WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ.

Hubertowskie łowy

Czytaj więcej..."....Owego czasu Hubert wraz ze swą drużyną wyruszył w lasy Gór Ardeńskich na konne polowanie na jelenie. W pewnej chwili ukazał się ogromny biały jeleń. Hubert ruszył konno za zwierzem. Towarzysze zostali daleko w tyle. Pościg trwał wiele godzin. W pewnym momencie zwierz sam zatrzymał się na leśnej polanie. Także koń Huberta stanął, jak wryty. Psy, towarzyszące księciu nie chciały atakować zwierza. Hubert dostrzegł, że pośrodku jeleniego wieńca żarzy się świetlisty krzyż. Wówczas jeleń przemówił ludzkim głosem: - Hubercie, czemu niepokoisz biedne zwierzęta, a nie dbasz o zbawienie duszy? Hubert zsiadł z konia, rzucił się na kolana i zapytał: -Panie, co ma robić?. Jeleń odrzekł: - Jedź do Maastricht, do mego sługi Lamberta, on powie ci, co masz czynić.

 

Czytaj więcej...

Uroczystość Świetego Huberta w Andrzejewie

Czytaj więcej...Miło jest nam poinformować Kolegów, iż delegacja naszego Koła wraz ze sztanadrem Koła uczestniczyła w Uroczystościach Świetego Huberta w Andrzejewie. Uroczystości zorganizowane były przez Zarząd Okręgowy PZŁ w Ostrołęce, a brały w nich udział oprócz władz Zarządu Okręgu, delegacje ze sztandarami z Kół Łowieckich Okręgu Ostrołęckiego. Nasze Koło reprezentowane było przez Łowczego Tadeusza Kaczyńskiego, Skarbnika Cezarego Prończuka, Sekretarza Jerzego Maliszewskiego oraz Zbigniewa Żochowskiego, Łukasza Piotrowskiego i Andrzeja Sadowskiego.

Msza świeta, którą rozpoczeto uroczystość okraszona była muzyką w wykonaniu zespołu hejnalistów myśliwskich z Lidzbarka, a po jej zakończeniu zebrani udali się na spotkanie myśliwskie do świetlicy wiejskiej, gdzie Zarząd Okręgowy wręczył podziękowania zasłużonym działaczom oraz osobom zaangażowanym w przygotowanie tych pięknych obchodów Świętego Huberta.

 

Czytaj więcej...Czytaj więcej...

 

Kilka słów przed kolejnym sezonem polowań zbiorowych.

Szanowni Koledzy.

Zbliża się kolejny sezon polowań zbiorowych (plan polowań w zakładce) i zgodnie z odwieczną tradycją, rozpoczniemy go od polowania "Hubertowskiego" w dniu 7 listopada 2015 roku. Rozpoczniemy uroczyście od mszy świętej, która odbędzie się w Hubertówce o godzinie 9:00.

Zarząd Koła uprzejmie przypomina Kolegom, iż wszyscy Ci, którzy nie opłacili składek na rzecz Koła nie mogą brać udziału w polowaniach, poza tym obowiązuje nas jeszcze składka na PZŁ, i powinniśmy uregulować ją niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia 20 grudnia 2015 roku. Składka wynosi 355zł, ulgowa 195zł (w tym ubezpieczenie 35zł), ze składki ulgowej korzystać mogą Koledzy, którzy ukończyli 70 rok życia oraz ucząca się młodzież do 25 roku życia.

Dodatkowo przypomina się Kolegom, iż myśliwy biorący udzial w polowaniu na zające przywozi ze sobą naganiacza, natomiast Koledzy prowadzący polowania na dziki, sarny i lisy zapewniają co najmniej 3 naganiaczy na polowanie. Mając na uwadze bezpieczeństwo wszystkich uczestników polowania, raz jeszcze przypominamy, iż na polowaniach zbiorowych obowiązuje jaskrawy strój lub jego elementy (opaski, kamizelki, naszywki).

Darz Bór

Jubileusz 65-lecia Koła "Szarak"

Szanowni Koledzy

Zarząd Koła Łowieckiego "Szarak" w Małkini Górnej ma zaszczyt zaprosić Was na uroczystość z okazji Jubileuszu 65-lecia Koła Łowieckiego "Szarak". Uroczystość odbędzie się w dniu 19 września 2015 roku, a jej przebieg wyglądał będzie następująco: 17:45 Zbiórka przed kościołem P.W. Nawrócenia Świętego Pawła Apostoła w Małkini Gornej przy ulicy Nurskiej, 18:00 Uroczysta Msza Święta z udziałem pocztów sztandarowych oraz hejnalistów myśliwskich, 19:00 Bal Myśliwski w Internacie Zespołu Szkół im. Stanisława Staszica w Małkini Górnej przy ulicy Nurskiej.

Szczegóły dotyczące Balu Myśliwskiego znajdą Koledzy w zaproszeniach, które już niebawem dotrą listownie.

Darz Bór

Łowczy Koła Tadeusz Kaczyński

Rozpoczynamy sezon na kaczki

Szanowni Koledzy.

Łowczy Koła serdecznie zaprasza na pierwsze polowanie na kaczki, które odbędzie sie w dniu 15 sierpnia 2015r. Zbiórka o godzinie 9:00 w Hubertówce, gdzie będą wypisywane odstrzały. Przypominamy Kolegom, że na kaczki polujemy zbiorowo na dołkach w każdą niedzielę, natomiast na rzece Bug i Pukawka możemy polować indywidualnie w środy, soboty i niedziele. Proszę też, aby Koledzy do 17 sierpnia uregulowali składki na rzecz Koła.

Darz Bór

Łowczy Koła Tadeusz Kaczyński

Walne Zebranie Sprawozdawczo Wyborcze

Szanowni Koledzy

Zarząd Koła Łowieckiego "Szarak" w Małkini Górnej serdecznie zaprasza na Walne Zebranie Sprawozdawczo Wyborcze, które odbędzie się 16 maja (sobota) 2015 roku o godzinie 14:00 w Hubertówce.

Porządek Zebrania:

1.Otwarcie WZC przez Prezesa Koła.

2.Stwierdzenie prawomocności obrad.

3.Wybór przewodniczącego i sekretarza WZC.

4.Przedstawienie i zatwierdzenie porządku WZC.

5.Odczytanie i zatwierdzenie protokółu z poprzedniego WZC.

6.Sprawozdanie Zarządu Koła z działalności za ubiegły rok.

7.Sprawozdanie Komisji Rewizyjnej z kontroli działalności Koła za rok ubiegły oraz wniosek w sprawie absolutorium dla poszczególnych członków Zarządu Koła.

8.Dyskosja nad sprawozdaniami.

9.Podjęcie uchwały w sprawie zatwierdzenia sprawozdania z działalności Zarządu za ubiegły rok oraz zatwierdzenie sprawozdania z wykonania budżetu za rok ubiegły.

10.Podjęcie uchwały w sprawie zatwierdzenia sprawozdania Komisji Rewizyjnej za ubiegły rok.

11.Podjęcie uchwały w sprawie absolutorium dla poszczególnych członków Zarządu Koła.

12.Podjęcie uchwały w sprawie planu działalności i budżetu Koła na rok następny.

13.Wybór metody wybierania Zarządu Koła, Komisji Rewizyjnej i kandydatów na delegatów.

14.Zgłaszanie kandydatów do Zarządu Koła, Komisji Rewizyjnej i kandydatów na delegatów.

15.Wybór Komisji Skrutacyjnej.

16.Głosowanie i ogłosznie wyników przez Komisję Skrutacyjną oraz podjęcie uchwał w sprawie powołania organów Koła i delegatów na Okręgowy Zjazd Delegatów.

17.Sprawy dotyczące spraw gospodarczych.

18.Wolne wnioski, dyskusja.

19.Zakończenie obrad i zamknięcie posiedzenia.

 

                                                         Obecność Członków Koła obowiązkowa.

Barz Bór

Łowczy Koła Tadeusz Kaczyński

 

 

Budujmy razem naszą stronę internetową

Szanowni Koledzy.
Chciałbym serdecznie poprosić Was o pomoc i zachęcić do rozbudowywania naszej strony internetowej. Proszę, abyście na naszego maila przesyłali stare fotografie, które posiadacie w swoich zbiorach lub dostarczyli je do mnie, a ja po zeskanowaniu zwrócę niezwłocznie właścicielowi. Chciałbym, aby te historyczne już chwile, utrwalić i pokazać wszystkim, którzy zapewne z ogromną przyjemnością przypomną sobie dawne czasy.


Kolejną rzeczą, o którą chcę wzbogacić naszą stronę, jest zakładka „Poradnik Myśliwego”, w której znajdować się będzie wiele ciekawych i pomocnych informacji. Na początek będzie to słownik gwary myśliwskiej, która niestety już zaczyna powoli być coraz mniej używana i należałoby dołożyć wszelkich starań, aby temu zapobiec. Inną ciekawą propozycją jest opracowany przez Kolegę Jacka Karpa sposób strzelania na osi myśliwskiej (kolejne w opracowaniu).
Mam nadzieje, iż systematyczne rozbudowywanie tego poradnika, dzielenie się swoją wiedzą wyjdzie z pożytkiem dla nas wszystkich, a doświadczenie starszych Kolegów okaże się w tej mierze bezcenne.


Zachęcam Kolegów do dzielenia się swoimi opiniami, co powinno znaleźć się w tej zakładce, na tej stronie i do współpracy przy redagowaniu i gromadzeniu cennych informacji o historii naszego Koła oraz porad dla myśliwych.
 

Słownik gwary łowieckiej

Słownik gwary łowieckiej

 

 

A

- ambona – stanowisko strzeleckie nad ziemią, zbudowane na słupach, czasem na drzewie

- anons – oszczek – głos psa oznajmiający znalezienie zwierzyny

- antabka - bączek - uchwyt do mocowania paska broni myśliwskiej,

- apel - sygnał rozpoczęcia polowania, posłuszeństwo psa myśliwskiego,

- aportowanie - przynoszenie przez psa myśliwskiego strzelonej zwierzyny lub postrzałków,

- awantaż – kątowe odchylenie kolby względem poziomej osi lufy (w prawo bądź w lewo)

 

 

B

- babrzysko – miejsce kąpieli dzików i jeleni

- badylarz – samiec łosia, o porożu w formie odnóg a nie łopat (zobacz: łopatacz)

badyle – kończyny jelenia, łosia

- bałuchy – oczy zająca (trzeszcze)

- bałwanek - wypchany ssak (najczęściej zając, królik) służący do nauki polowania ptaka łowczego; kukła dzikiej kaczki, puszczana na wodę wabi inne kaczki,
- baran - samiec muflona

- barłóg – legowisko dzików, niedźwiedzi

- basior – dorosły samiec wilka

- basista – jeleń byk wyróżniający się grubym głosem na rykowisku

- bekowisko – okres, miejsce godów u danieli

berło - drążek na który sadza się ptaka łowczego,

- biegi – nogi dzika

- biała broń - broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.). We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż

- biała stopa – teren polowania całkowicie pokryty śniegiem

- białozór - sokół norweski. Ptak drapieżny z rodziny sokołów. Wyjątkowo rzadki, wysoko ceniony w sokolnictwie, czyli w polowaniu przy użyciu ułożonych, wytresowanych ptaków drapieżnych.

- bielenie – zdejmowanie skóry z upolowanego zwierzęcia

- blaski – oczy zająca (trzeszcze)

bobrowanie - przeszukiwanie terenu przez zwierzęta

- bokobrody – kępki dłuższych włosów czuciowych, wyrastające na policzkach rysia, żbika

- breneka – potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej

- brok – nazwa określająca drobny śrut

- bródka – krótkie piórka u nasady ogona słonki, element ozdobny kapelusza myśliwskiego

- bruzda  1. wgłębienie na tykach poroża jeleniowatych; 2. wgłębienie w profilu gwintowania lufy,

- buchtowanie - rycie w ziemi przez dziki w poszukiwaniu żeru,
- buchtowisko - miejsce zryte przez dziki,
- bukowisko – okres godowy u łosi

- bulgot – głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków

burknięcie- odgłos podrywającego się z ziemi do lotu jarząbka

- byk – nazwa samca jelenia, daniela, łosia lub żubra

- byk stadny - jeleń byk, władający chmarą w okresie rykowiska

C

- cap - samiec kozicy

- cewki – kończyny sarny

- chorągwie - inaczej flagi - fragmenty scypułu zwisające z tyk jelenia w czasie wycierania,

- chłyst – młody samiec jelenia, odganiany przez byka do chmary łań

chmara – stado jeleni, danieli, łosi i żubrów

- chrap - głos łosia byka w czasie bukowiska,
- chrapanie - głos wydawany przez słonkę w trakcie lotu godowego (ciągu),

- chrapy - nozdrza .ubra, zwierzyny płowej, muflona, kozicy,
- chyb – długa i gęsta szczecina na karku u dzika

- chwost – ogon muflona lub pęk długich włosów na końcu ogona dzika

- ciąg 1. przelot dzikich kacze lub gęsi na wodę rano lub wieczorem; 2. loty godowe słonek
- ciągnięcie - powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,
- ciec - ucieczka piesza kuraków,
- ciecier - cietrzew kogut,

- ciecieruk - młody cietrzew kogut
- cieciorka - kura cietrzewia,

- cieczka - okres godowy lisów, wilków, borsuków, jenotów, psów

- comber – część tuszy zająca i niektórych innych zwierząt łownych

- cieki-nogi kuraków. np u kuropatwy

- czarna stopa – teren bez pokrywy śniegu

-czemchanie - wycieranie poroża ze scypułu,

- czternastak - jeleń byk o siedmiu odnogach na każdej tyce,

- czochrać się - wycieranie o drzewa jeleni lub dzików,

- cuch - węch psa myśliwskiego

- czuszykanie - głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków,

- czyrykanie - głos wydawany przez zwołujące się kuropatwy,

 

Ć

-ćwik - stary, dobrze ułożony ptak łowczy

 

 

D

- darniak – samiec sarny, rogacz o wybitnie słabych parostkach i małej tuszy

- Darz Bór -1. Myśliwskie pozdrowienie, niech bór (obficie ) darzy, obdarowuje; 2. uroczysty sygnał myśliwski, grany na sygnałówce.

- daszek - posyp - paśnik dla kuropatw lub bażantów
- dławienie - duszenie zwierzyny przez drapieżniki czworonożne
- dojść postrzałka - odszukać ranną, postrzeloną zwierzynę.
- dołowanie - umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania
- do puli -(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na zwierzynę drobną i ptactwo.
- drapieżnik duży - w Polsce niedźwiedź, ryś, wilk. Obecnie wszystkie gatunki pod ochroną.
- drapieżnik mały - gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.
- dryling - trójlufka - myśliwska broń palna o trzech lufach. Najczęściej dwie lufy gładkościenne do strzelania śrutem i jedna lufa gwintowana do strzelania kulami.
- dubeltówka -dwururka - śrutowa broń myśliwska o dwóch lufach ułożonych poziomo obok siebie,
dublet - ustrzelenie dwóch sztuk zwierzyny dwoma kolejnymi strzałami
- dwudwudziestak - jeleń byk noszący wieniec o jedenastu odnogach na jednej tyce
dwudziestak - jeleń byk o dziesięciu odnogach na jednej tyce
- dwudziestka - śrutowa broń myśliwska kaliber 20
- dwunastak (jeleń dwunastak) -samiec jelenia, w którego porożu przynajmniej jedna tyka ma sześć odnóg.

- dwunastka – myśliwska broń śrutowa kaliber 12

- dyndować - o lisie, borsuku wilku lub jenocie - biec truchtem,
dziesiątak (jeleń dziesiątak) -samiec jelenia, w którego porożu przynajmniej jedna tyka ma pięć odnóg.
dzikarz - pies myśliwski używany do polowań na dziki,
- dziwerówka - strzelba myśliwska o lufach wykonanych ze stali damasceńskiej
- dzwonić strychulcem - o psie myśliwskim, machać ogonem

 

E

- ekspres – łamana, kulowa, dwulufowa broń myśliwska

- elaboracja - własnoręcznie wykonywanie śrutowej amunicji myśliwskiej
- eżektor - wyrzutnik łusek w myśliwskiej broni łamanej,

 

F

- fafle - obwisłe górne wargi psa myśliwskiego, wyżła

fajki – kły wyrastające z górnej szczęki dzika

- farba – krew zwierzyny

- farbować - zostawiać krew na tropie,

- fartuszek - pęk jasnych włosów przy sromie sarny
- fiołek - gruczoł zapachowy u lisa znajdujący się przy nasadzie ogona,
fladry - sznury z czerwonymi szmatkami, służyły do polowań na wilki
- flagi - fragmenty scypułu zwisające z tyk jelenia w trakcie wycierania poroża
- flanka - skrzydło myśliwych zagięte w kierunku miotu
- flankować - obstawiać stanowiska na flankach,
- fryc -myśliwy młody stażem, niedoświadczony.

 

G

gach – dorosły samiec zająca

- gamrat – odyniec w okresie huczki

- gastrolity -u ptactwa - drobne kamyki, połykane wraz z pokarmem. Ulokowane w tzw. żołądku mięśniowym pomagają w rozcieraniu twardego pożywienia.

gawra – zimowe legowisko niedźwiedzia

ględzenie – głos wydawany przez łanię

- głosić - oznajmianie przez pasa, znalezienia tropu lub osaczenie zwierzyny
- głownia - klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.
- gomóła - jeleń byk po zrzuceniu poroża

- gon 1. okres godowy kozic; 2. głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie,
- gońka - sarna koza grzejąca się poza okresem rui

- gra - szczekanie psów gończych idących po tropie

- grabarz - pies myśliwski zakopujący odnalezioną zwierzynę

- grandle – szczątkowe kły w górnej szczęce u jeleniowatych

grzęzy – wymiona samic Łosia i Jelenia

- grzybek – kula z broni gwintowanej po rozgrzybkowaniu  

- grot 1. odnoga kończąca tykę w parostkach kozła; 2. zakończenie odnogi w wieńcu jelenia byka
- gruby - (gruby dzik) - duży, wyjątkowo okazały zwierz.

- gryzawka - pędy wierzby lub osiki nasycone solą, przeznaczone do obgryzania przez zające

- grzywa - gęsta długa sierść na szyi i karku żubra, łosia, jelenia lub na grzbiecie kozicy
- guzikarz - młody kozioł o porożu w kształcie niskich stożków, guzików

- guziki - zwykle pierwsze poroże kozła

- gwizd - 1. ryj dzika; 2. głos słonki i jarząbka

- gomółka – samiec okresowo nie posiadający poroża

 

 

H

- haki – poroże kozicy

huczka – okres godowy u dzików

 

 

I

igły - rogowe igiełki u leśnych kuraków wyrastające po bokach palców, zanikające po tokach

igrzysko - toki głuszców lub miejsce toków głuszców

 

 

J

jasła – drabina na którą kładzie się karmę dla zwierzyny płowej

jastrzębnik- dawniej myśliwy polujący z jastrzębiem

jazgot - ujadanie wilków lub psów
- jaźwiec - borsuk
- jednorurka - myśliwska broń o jednej lufie gładkiej
- jucha - farba (krew) niedźwiedzia

 

 

K

- kaliber - średnica lufy broni palnej,
kalibrownik - przyrząd służący do sprawdzania i korygowania kalibru naboi śrutowych,

- kamionka - kuna domowa,

- kantak – pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego

- kapelusznik - staropolska nazwa bardzo starego odyńca,
- kapitalny - samiec zwierzyny płowej noszący medalowe poroże,
- kaptur - nakrycie głowy ptaka łowczego, inaczej kapa,
karawan - pojazd przystosowany do transportu upolowanej zwierzyny.
- karmisko - miejsce wykładania karmy dla zwierzyny,
- kądziel - owłosienie szyi, karku i garbu żubra,
- kąpielisko - miejsce kąpieli dzików i zwierzyny płowej

kęsy – zęby u drapieżników

kipieć – ucieczka na oślep zająca

- kiść – 1. pęk białych włosów u borsuka, 2.zakończenie ogona żubra

kita – ogon lisa

kitka - bródka kozicy

- klamra - skrzydło linii myśliwych,

- klapak – nielotna młoda lub nielotna dojrzała kaczka w okresie zmiany upierzenia

- klapanie – pierwsza z czterech części pieśni tokowej głuszca

- klaskanie - trzecia zwrotka pieśni głuszca, inaczej korkowanie,

klekotka - kołatka, służąca do straszenia zajęcy w czasie pędzenia

- klempa – samica łosia, łosza

- kluczka - odskok zwierza w bok podczas ucieczki
- kłańce - zęby wilka,
kłapać - odgłos wydawany przez dzika w stanie podniecenia,
kłaść- ubić zwierza celnym strzałem,
- kłuć - dobić zwierza kordelasem,
- kniazienie - odgłos wydawany przez przestraszonego zająca

- kniejówka – broń myśliwska o dwóch lufach – kulowej i śrutowej

- kobylarz – bardzo duży wilk

- kocioł - sposób polowania na zające
- kokanie - głos wydawany przez cieciorkę
- kokcielić; o pardwach i cietrzewiach - wydawać głos

-kołatka - przyrząd służący naganiaczowi do straszenia zwierzyny

- kołnierz - długie piórka wokół szyi koguta bataliona
- koło łowieckie - podstawowa jednostka organizacyjna Polskiego Związku Łowieckiego. Koło łowieckie zajmuje się gospodarką łowiecką, w tym polowaniem, w dzierżawionym przez siebie obwodzie łowieckim.

- komora - klatka piersiowa zwierzyny grubej

- korkowanie – trzecia z czterech części pieśni tokowej głuszca

- kobylarz – bardzo duży wilk

- komora – klatka piersiowa u zwierzyny

- kopnięcie - uderzenie kolby broni myśliwskiej w ramię podczas strzału
- kopno – legowisko zająca w śniegu

- kopyra - gwarowa nazwa zająca

- kordelas - długi, prosty nóż myśliwski, służący dawniej do dobijania (skłuwania) rannej zwierzyny. Obecnie myśliwska broń paradna.

korkowanie - trzecia zwrotka pieśni głuszca

korona – zwieńczenie poroża jelenia w formie minimum trzech odnóg

- kotlina – zagłębienie wygrzebane w ziemi, legowisko zająca

- koryto dzicze - ślad przejścia dzików w głębokim śniegu
- kosacz - stary cietrzew
kot - nazwa zająca i rysia,
- kotlina - zagłębienie w ziemi, stanowiące legowisko zająca w okresie bezśnieżnym

- koza – samica sarny

- kozioł – samiec sarny

- koźlak - młode sarny do 1 roku życia
- kraczajka – przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)

- krajce - brzegi dzioba jastrzębia,
- krechtanie - głosy wydawane przez głuszce podczas zapadów,
- krektun - jednoroczny głuszec nie biorący udziału w tokach,
- kreślić - robienie śladów skrzydłami, podczas toków głuszca, cietrzewia,

- krykucha - kaczka krzyżówka, wyhodowana w niewoli, do wabienia kaczorów w czasie wiosennych godów,

krzyżak 1. lis z ciemnym futrem i czarną pręgą wzdłuż grzbietu, 2. kozioł o parostkach, których odnogi wyrastają na jednakowej wysokości i tworzą formę zbliżoną do krzyża,

-kucharka – pierwsza kaczka przybywająca na zloty

- kudły - długa sierść niedźwiedzia,

kufa - pysk psa myśliwskiego (wyżła),

- kulka - haczyk służący do patroszenia ptactwa,

- kulkowanie - patroszenie ptactwa za pomocą kulki,
- kureń - nazwa gwarowa szałasu myśliwskiego,
- kurkówka - dawna broń myśliwska o zewnętrznych kurkach,
- kuwiek - piszczałka do wabienia ptaków,
- kwadruplet - cztery celne, oddane bezpośrednio po sobie strzały,
- kwiat – ogon zwierzyny płowej i borsuka

- kwiatek – biała sierść na końcu ogona lisa

- kwiel - gwizdek służący do przywabiania ptaka łowczego

 

L

- lampy – oczy wilka

latarnia – głowa wilka

- legawiec – wyżeł

- legowisko - stałe lub czasowe miejsce odpoczynku zwierzyny

licówka – łania przewodniczka

- linia – szereg myśliwych na polowaniu zbiorowym

- linijka – pojazd konny, służący do podwożenia myśliwych w trakcie polowania

- lira – ogon cietrzewia

- liszka – samica lisa

- liściarka – zebrane i zasuszone pędy drzew i krzewów, wykładane w zimie jako karma

- lizawka – urządzenie łowieckie instalowane w terenie, służące do wykładania soli dla -zwierzyny

locha – samica dzika

- lochanie - huczka dzików,

- loftki – gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki

loty – skrzydła ptaków

- lufa - główna część broni palnej

- lustro, lusterko – jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz

 

 

Ł

- łaja-kilka sfor ogarów,
- łałok – luźna, obwisła skóra podgardla żubra.

łania – samica jelenia i daniela

- łańka – młoda łania, nie prowadząca cielaka

- łapa - noga zwierzęcia zakończona pazurami,
- ława - sposób polowania zbiorowego, polegający na tym, .e myśliwi idą razem z naganką,
- łojny - tłusty, o zwierzynie w dobrej kondycji,
- łopaty – forma poroża łosia i daniela w postaci szerokich, spłaszczonych powierzchni zwieńczonych licznymi sękami

łopatacz – samiec łosia, o porożu w formie łopat (zobacz: badylarz)

- łosza – samica łosia, klępa

łoszak – młody łoś

- łowiec – stara nazwa myśliwego

- łowny - samiec jeleniowatych, który osiągnął pełnię rozwoju osobniczego,
łowy - staropolskie określenie polowania,
- łoże - drewniana część broni myśliwskiej, osada (kolba i szyjka),
- łupież - wypchana skóra ptaka służąca do układania ptaka łowczego,

- łyżka – ucho zwierzyny płowej

łzawica - dołek łzowy w przednim kącie oka jelenia i daniela

 

 

M

- miasz lub maiż – młody niedoświadczony ptak łowny (orzeł, jastrząb lub sokół), którego zaczęto wprawiać do polowania

- majak - czółno zamaskowane trzciną lub gałęziami, do polowań na ptactwo wodne

- marczak – młody zając urodzony w marcu

- markowanie - zaznaczanie przez wyżła obecności zwierzyny,
- marmurek - białe plamy na sterówkach ogona głuszca,
- matecznik - bezpieczna ostoja zwierzyny,
- medalion – trofeum w formie spreparowanej głowy z szyją zwierzęcia

- medalowy - (np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem.
- mener - przewodnik psa myśliwskiego,
- michałek - dubelt, pochodzący z drugiego lęgu,
- mieszek - wabik na przepiórki,
- miękkie - żołądek i wnętrzności zwierzyny grubej
- mięsiarz – nieetyczny myśliwy (pogardliwe określenie myśliwego za wszelką cenę dążącego do zdobycia zwierzyny)

- mikot – wabik używany do wabienia kozłów

- miot –1. kolejne z pędzeń na polowaniu zbiorowym, 2. młode zwierząt ssących urodzone z jednej ciąży

- młódka - młody ptak łowczy,
- mnich - jeleń byk o porożu w kształcie niskich guzów,
- morda - pysk drapieżników,
- możdżeń - wyrostek kostny na czaszce jeleniowatych na którym nasadzane jest poroże,
- mundur myśliwski - uroczysty, wyjściowy ubiór myśliwski, którego wzorzec został zatwierdzony przez Naczelną Radę Łowiecką. Składa się z ciemnozielonych spodni i marynarki, na której naszyte są myśliwskie dystynkcje. Guziki wykonane z poroża. Do pełnej gali zielony sznur paradny i kordelas.
- murzyn - młody kogut cietrzew,
- mykita – lis

myłkus – samiec zwierzyny płowej o zniekształconym, zdeformowanym porożu

- myszka - młody piżmak,

 

 

N

- nadlufka - broń myśliwska o lufach uło.onych pionowo,

- nadoczniak – druga od czaszki odnoga w porożu jelenia

- naganiacz - pomocnik myśliwego, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny,

- naganka – naganiacze uczestniczący w polowaniu, płoszący zwierzynę w kierunku myśliwych

- na pomyka - sposób polowania na zające, polegający na tym, że myśliwy idzie przed siebie i strzela do napotkanej zwierzyny,
- narzynacz - pies myśliwski szarpiący i gryzący ubitą zwierzynę,
- nazimek - młody zając urodzony w jesieni,
- narogi – jadalne narządy wewnętrzne u zwierzyny grubej

- na kulawy sztych – na ukos z przodu

- na sztych – na wprost z przodu, przodem

- niedolisek – młody lis

nemrod - żartobliwa nazwa myśliwego,
niedokuna - młoda kuna,
niedostęp - cecha tropu jeleniowatych, odcisk tylniego badyla nie dosięga odcisku przedniego badyla,
- niekoronny - jeleń byk noszący wieniec, którego tyki nie mają koron,
- nielot - młody ptak nie umiejący latać lub dorosły w okresie pierzenia,
- nie strzelany -1. o zwierzu - puszczony bez strzału. Celowe powstrzymanie się myśliwego przed oddaniem strzału w okolicznościach, które strzał umożliwiają; 2. o zwierzu - ucieczka z miotu w sytuacji, w której różne okoliczności uniemożliwiły myśliwym oddanie strzału.
- nogawice - gęste upierzenie na zgrzebłach głuszca,
- norowce - psy myśliwskie przeznaczone do pracy w norach,
- nurek - sokół ułożony do polowań, głównie na czaple, z wykorzystaniem pikowania (lotu nurkowego)

 

O

- obciąć - ustalić za pomocą tropienia obecność zwierzyny w miocie,

- obcierka - strzał raniący powierzchownie zwierza,

- objazd - sposób polowania szczególnie na lisa, polegający na objeżdżaniu znajdującej się na polu zwierzyny tak aby zbliżyć się na odległość

- obkładanie - przeszukiwanie przez psa myśliwskiego pola w celu wystawienia lub wypłoszenia ptactwa, (inaczej okładanie)
- oczniak – pierwsza od czaszki odnoga w porożu jelenia, daniela

- oczyć - rozglądanie się zwierzyny,
- odbić - odłączyć się od stada,
- odkapturzyć - zdjąć kaptur z głowy ptaka łowczego, 285.odnoga - odgałęzienie tyki w porożu jeleniowatych,

- odprawa - nagroda dla psów gończych w postaci patrochów upolowanej przy ich pomocy zwierzyny,
- odprzodówka - dawna broń myśliwska ładowana od przodu,
- odtrąbić - grać na sygnałówce, sygnały zakończenia polowania lub na śmierć ubitej zwierzyny,

- odtylcówka - broń myśliwska ładowana od tyłu,

- odwiatr - woń wydzielana przez strzeloną zwierzynę,
- odyniec – samiec dzika

odzew - odezwanie się na trąbce, w odpowiedzi na sygnał myśliwski,

- oganiać - obieganie przez jelenia byka chmary łań w czasie rykowiska,

okno - otwór wejściowy do nory lisa,

- okręg łowiecki - jednostka administracyjna Polskiego Związku Łowieckiego.

- okręgowy łowczy - przewodniczący zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd okręgowy jest organem wykonawczym okręgowej rady łowieckiej.

- Okręgowa Rada Łowiecka - w strukturach organizacyjnych Polskiego Związku Łowieckiego najwyższa władza łowiecka na szczeblu okręgu w okresie między okręgowymi zjazdami delegatów Polskiego Związku Łowieckiego.

- omyk – ogon zająca

- opierak – trzecia od czaszki odnoga w porożu jelenia

- organista – młody byk, pierwszy rozpoczynający rykowisko

- opalone - brązowe lub czarne zabarwienie oręża dzika i haków jelenia,

- opiekun stażysty - doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na myśliwego.

- opolować - objąć polowaniem część łowiska,
- oręż - trofeum myśliwskie z dzika - szable i fajki, czasem wieniec jelenia,

- organista - młody jeleń byk, który pierwszy rozpoczyna rykowisko,

- osacznik - dawna nazwa naganiacza,

- osada - łoże,
- osadzanie zwierzyny - zatrzymywanie w miejscu zwierzyny przez psa,

- osiadła - zwierzyna, która nie zmienia swojej ostoi,

osiemnastak - jeleń byk o dziewięciu odnogach na każdej tyce,

- oskrzydlić - postrzelić ptaka w skrzydło,

- osmużać - obielić zająca lub królika (ściągnąć skórę),

- ostatni kęs - włożony w pysk strzelonej zwierzyny fragment złomu,

- ostatni miot - żartobliwie - myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu.

- ostęp - część lasu z ostoją zwierzyny,

- ostoja - teren stałego przebywania zwierzyny,

- ostroga - wyrostek z tyłu odnóży kuraków,

- ostroga - pierwszy sęk łopaty daniela,

- ostrolotka - trofeum z jednej z lotek w skrzydle cietrzewia i słonki,
- ostry - o psie - cięty,

- oszczek - szczekanie psa myśliwskiego, sygnalizującego znalezienie lub wytropienie zwierzyny,

- oślada - trop kury na śniegu,
- otok - długa smycz służąca do prowadzenia psa myśliwskiego,

- otrąbić - ogłosić koniec polowania sygnałem myśliwskim,
otropić - ustalić miejsce przebywania zwierzyny za pomocą tropów,
- owca - samica muflona,

 

Ó

- ósmak - jeleń byk z wieńcem o czterech odnogach na każdej tyce

 

 

P

- padać w ogniu - zwierzyna, która po strzale pozostaje na miejscu,

pancerz  1. upierzenie piersi głuszca; 2. zewnętrzna powłoka pocisku kulowego,
- paprać się - piaskowa kąpiel ptaków,
- paprzysko - miejsce piaskowych kąpieli ptaków,
- paradoks - gwintowanie końca lufy w broni śrutowej,
- parasol - typ paśnika dla zwierzyny w kształcie parasola,
- parkot - woń jelenia byka podczas rykowiska,
- parkoty - okres godowy zajęcy,
- parostki - poroże sarny kozła,
pastorał - podpórka służąca do oparcia broni przy strzale
pasynek - odnoga na łopacie łosia,
- paszcza - otwór gębowy niedźwiedzia, rysia, wilka i psa,

- paśnik – drewniana konstrukcja służąca do dokarmiania zwierzyny grubej, szczególnie w okresie zimowym.

- patrochy - niejadalne wnętrzności zwierzyny,
- patroszenie - usuwanie wnętrzności strzelonej zwierzyny,
- patry - inaczej trzeszcze, oczy zająca,
- perły – charakterystyczne wyrostki kostne na porożu u jeleniowatych

- perukarz – kozioł o zdeformowanym porożu w formie narośli pokrytej scypułem

- pędzel – kiść dłuższych włosów u nasady penisa jelenia, muflona, dzika

pędzelek - kępka włosów na uchu rysia,
- pędzenie - naganianie zwierzyny przez nagankę w kierunku myśliwych,

- pętla - 1. krótkie rzemyki służące przytrzymaniu ptaka łowczego; 2. splątane tropy zająca na śniegu,

- pianie - wydawanie ostrego głosu przez koguta bażanta,
piastun – młody niedźwiedź, pozostający z matką do następnego roku

- pielesz – gniazdo ptaka drapieżnego

- pień - wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym osadzone jest poroże, - pierzenie się - wymiana upierzenia u ptaków,

- pies – samiec lisa, borsuka, jenota

- pies podsokoli - pies legawy (najczęściej wyżeł) współpracujący w czasie polowania z ptakiem łowczym
- piórko malarskie - ostrolotka u słonki,
- piórkować - dobijać postrzelonego ptaka,
- pióro - 1. ogólnie - ptactwo łowne (strzelać do pióra - polować na ptactwo); 2. rząd pokotu, przeznaczony dla ubitego ptactwa; 3. pióra chybu - długie i sztywne włosy na karku dzika.  4. pióro (pierwsze, drugie, trzecie) – rok życia ptaka łowczego (pierwszy, drugi, trzeci)
- piston - inaczej kapiszon - spłonka,
- pistonówka - strzelba kapiszonowa,
- piszczałka - wabik na jarząbki,
- piszczeć - wydawanie głosu przez kozę,
plusk - kielnia - ogon bobra,
- płaszcz - pancerz - zewnętrzna powłoka pocisku kulowego,
- płochacz - pies myśliwski do płoszenia zwierzyny z zarośli,
- płowa zwierzyna - jelenie, sarny, łosie i daniele,
- pniaki - haki - grandle,
- pochwa - futerał na głownię białej broni myśliwskiej,
- pocisk - rażąca część naboju myśliwskiego,
- podchód - sposób polowania, podchodzenie zwierzyny na odległość strzału,
- podeszwa - spód stopy niedźwiedzia, 371.Podrywać się - zrywanie się ptaków do lotu,

podjazd - rodzaj polowania, polegający na podjeżdżaniu do zwierzyny przez myśliwego furmanką lub saniami,
- podkładacz - myśliwy, który naprowadza psy na trop zwierzyny,

- podkowa - brązowy łuk na piersi kuropatwy,

podlot - młody ptak, zaczynający latać,
- podpórka - laska lub rozwidlony drążek do podparcia broni przy strzale,

- podprowadzać - zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną,

- podryw – sposób polowania, polegający na strzelaniu do ptactwa wypłaszanego przez samego strzelca

- podstrzelić - strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada, podczas polowania zbiorowego,
- poduszka - baka - wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek,
- pojedynek - samiec zwierzyn, wiodący samotny tryb życia,

- pokot  1. rozkład - ogół zwierzyny ubitej na polowaniu; 2. upolowana zwierzyna, ułożona wg określonych zasad,

- płowa zwierzyna – sarny, daniele, jelenie i łosie

- polano – ogon wilka

- pole – określenie wieku psa myśliwskiego – rok pracy psa

- polowanie zbiorowe - polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą.

- Polski Związek Łowiecki - powstała w roku 1923. ogólnopolska organizacja łowiecka.

- położyć - upolować celnym strzałem,
- pomiatać - wydawać potomstwo, u psów, borsuków, wilków i lisów,

pomruk - głos wydawany przez jelenia byka i borsuka,

- pomykać - biec (o lisie, zającu i króliku),

- ponowa - świeży opad śniegu,

- poprawka - drugi strzał do tej samej zwierzyny,

- poroże - wyrostki kostne, nasadzane na możdżeniach u jeleniowatych, zrzucane corocznie i ponownie nasadzane,

- poryk - jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,

- posadzić - strącenie zdobyczy na ziemię przez ptaka łowczego,

- poskromić - zmusić ptaka łowczego do poddania się woli układającego

- posoka – farba, krew zwierzyny grubej

- posokowiec - pies myśliwski pracujący na farbie,
- postrzał - miejsce trafienia zwierzyny,
- postrzałek - zwierz raniony,
- posznurować - o lisie pobiec prosto,
- prawka - prawa lufa broni myśliwskiej,
- prosić się - wydawanie potomstwa przez lochę,
- prośna - ciężarna locha,
- prowadzący polowanie - myśliwy wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego do kierowania polowaniem zbiorowym.

- posyp – paśnik dla kuropatw i bażantów formie daszku

- przelatek – dzik w drugim roku życia

prowadzenie 1. przewodzenie stada; 2. opieka samicy nad potomstwem,
- przechera - sprytny lis,
przecinka - wycięta w lesie wizura lub ścieżka,

przelatek - dzik urodzony w ubiegłym roku, bez względu na płeć.

- przelot - patrz ciąg - 1.loty na żerowiska, 2. wiosenne i jesienne wędrówki ptaków do miejsc lęgowych lub na zimowiska,

- przełaj - w dawnej Polsce, jeden z ciężarów łowieckich, polegający na pilnowaniu zwierzyny zmieniającej swoją ostoję,

- przesadzić - przeskakiwanie zwierzyny przez linię myśliwych,

- przesmyk - stałe miejsca przechodzenia zwierzyny zmieniającej ostoję,

- przestęp - trop jelenia charakteryzujący się tym, .e odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego,

przetrzebić - zmniejszyć znacznie liczbę zwierzyny,

- przewód - kanał w lufie,
- przeziernik - przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępuje  szczerbinkę,
- przezimek - zwierzyna urodzona poprzedniego roku,
- przodownica - łania, locha, owca prowadząca chmarę, watahę, stado,
- przybitka - korek z wojłoku lub tektury oddzielający śrut od prochu,
- przyrzut - szybkie przyłożenie broni do ramienia,
- przyspiesznik - urządzenie ułatwiające oddanie precyzyjnego strzału,
- przystrzelanie broni - wyregulowanie przyrządów celowniczych,

- ptactwo łowne - gatunki ptaków na które mo.na polować (patrz: zwierzyna) 429.Ptak łowczy ? uło.ony i wykorzystywany do polowania na zwierzynę
ptak drapie.ny 430.Ptak niskiego lotu - ptak łowczy (najczęściej jastrząb) uderzający na zwierzynę z rękawicy sokolnika, z czatowni lub z lotu towarzyszącego 431.Ptak wysokiego lotu - ptak łowczy (najczęściej sokół) uderzający na
zwierzynę z lotu (patrz: nurek)
- ptaszarnia - pomieszczenie dla ptaków łowczych,
ptaszniczka - długa myśliwska broń palna, u.ywana do polowań na ptaki,
- pudlarz – myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów

 

 

R

- rabiec – młody ptak łowczy, jeszcze pstrokaty; lub (z ros.), młody sokół lub jastrząb, nazwa od rabego koloru upierzenia

- rapcie – racice dzika

- rogacz – samiec sarny

- rosochy – poroże łosia w formie łopat

rozłoga – rozstaw poroża zwierzyny płowej

róże – pierścienie kostne u nasady poroża zwierzyny płowej

- rudel – stadko, stado saren

- rykowisko – okres, miejsce godów jeleni

 

 

S

- sadyba – koliba, kwatera myśliwska

- samura – stara samica dzika żyjąca samotnie

- scypuł – owłosiony, ukrwiony naskórek pokrywający formujące się poroże

- selekt – zwierzę kwalifikujące do odstrzału selekcyjnego, np. z powodu słabych cech dziedzicznych

- sęki – rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela

- siadło – drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec

- siuta – samica sarny

- skoki – nogi zająca

- słuchy – uszy zająca

- stawka – noga lisa i borsuka

- strzelba – śrutowa broń myśliwska

- strzyże – włosy u nasady nosa zająca

- suknia – sierść zwierzyny płowej i dzika

- szable – kły dzika wyrastające z dolnej żuchwy

- szarak – zając

- szczwacz – osoba układająca charty i ogary

- szczwać – polować z chartami

- szesnastka – myśliwska broń śrutowa kaliber 16

- szlifowanie – czwarta ostatnia część pieśni godowej głuszca

- szpicak – młody samiec zwierzyny płowej o porożu w formie prostych tyk bez odnóg

- szydlarz – samiec u jeleniowatych o porożu bez odnóg

- sztucer – myśliwska broń kulowa z gwintowaną lufą

 

 

Ś

- ścinka – fragmenty sierści, odcięte od tuszy przez pocisk.

- ślepia – oczy drapieżników

- ślimy – rogi muflona

- świece – oczy żubra, zwierzyny płowej, kozicy, muflona i dzika

 

 

T

- tabakiera – zakończenie gwizdu, nos u dzika

- troki – rodzaj wielorzemykowych pęt, zazwyczaj skórzanych lub sznurkowych, służących do noszenia upolowanego ptactwa.

- trzeszcze – oczy zająca

- turzyca – sierść zająca i królika

tusza – ciało upolowanej zwierzyny grubej

- tuszka – ciało upolowanej zwierzyny drobnej

 

 

U

- ubić – trafić, upolować

- unosić – przyzwyczaić ptaka łowczego do przebywania na ręce sokolnika

 

 

V

- varmint – rodzaj sztucera z nieco cięższą, masywniejszą lufą, bez muszki i szczerbinki.

 

 

W

- wachlarz – ogon koguta głuszca

- wadera – samica wilka

- wiatr – węch u psa myśliwskiego /dolny wiatr – charakterystyczny sposób pracy psa myśliwskiego, z głową przy ziemi /górny wiatr – sposób pracy psa myśliwskiego, z głową uniesioną

- warchlak – młody dziczek w pierwszym roku życia

wataha – stado dzików

- wieniec – poroże jelenia

wietrznik – nos psa i zwierząt drapieżnych

wnyk – pętla do łapania zwierzyny, zastawiana przez kłusownika

- wycinek – dzik samiec w trzecim – czwartym roku życia

- wykot – narodziny młodych u królika, zająca, sarny, kozicy i muflona

- wyprzedzenie – zakład jaki daje się celując i strzelając do poruszającego się zwierzęcia

 

 

Z

- zabawca – pies gończy, który nie mogąc odnaleźć tropu, głosi w jednym miejscu

- zestrzał – miejsce, w którym stało zwierzę w chwili przyjęcia kuli.

- zierniki – oczy ptaków

- złom – gałązka z drzewa iglastego wsadzana do pyska zwierząt ułożonych w pokocie

 

 

Ż

- żmurek – lis o kasztanowym kolorze futra

 

Polowanie wigilijne

   Czytaj więcej...Wigiline polowanie to jedna z piękniejszych tradycji myśliwskich, a zarazem jedno z najbardziej uroczystych wydarzeń. Polowanie to wiąże się nie tylko ze spotkaniem myśliwych, lecz także z kultywowaniem pięknej tradycji dzielenia się opłatkiem, nie tylko przez brać myśliwską między sobą, ale także ze zwierzyną, poprzez zaniesienia opłatka do paśników.

   Wigilia to najlepszy czas na polowanie nie tylko ze względu na uroczysty charakter tego dnia, ale także ze względu na sprzyjające zimowe warunki atmosferyczne. Mrozy i śnieg pozwalają na łatwiejsze znalezienie śladów zwierząt, a zimą zwierzyna magazynuje tłuszcz, co czyni z niej lepszy obiekt polowań. Niestety tegoroczna aura nie sprzyjała myśliwym, brak mrozu i śniegu znacznie utrudniał tropienie i wypłaszanie zwierzyny.

   Dobrym, niepisanym zwyczajem polowania wigilijnego jest, aby w tym dniu większość zwierzyny uszła nie strzelona. Najbardziej do tego zwyczaju zastosował się Kolega Zygmunt, który w tym dniu zdobył jeden z tytułów królewskich. Polowanie zakończyło się uroczystym pokotem, na którym znalazł się: dzik, lis i 2 zające. Królem polowania został najmłodszy stażem myśliwy, Kolega Łukasz Piotrowski, który w ostatnim pędzeniu strzelił dzika, a vicekrólem Kolega Bogdan Tomaszewski, który strzelił lisa.

Czytaj więcej...